Hâlâ” Susarım, zulmün gürültüsüne. Çünkü bazen sessizlik, en güçlü çığlıktır. Ağlarım, hayatıma. Kimse bilmez, kimse sormaz. Gülerim anılarıma – tabii hatırladıklarıma. Ve ben hâlâ, iyi bir insanım. İçim paramparça olsa da. Mutlu olmayı ağlamamak sanırdım. Her ağlayanı da üzgün. Ama zaman öğretti bana: şapka güneşi engeller, ama ateşi durduramaz. Üzülmek sorunları çözmez, sadece içine gömer. Ve bazı yaralar, susunca kanar. Ama ben hâlâ buradayım. İyi kalmaya yeminli bir ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!