Yavuz Mehmet Ertürk Şiirleri - Şair Yavu ...

Sevdiğin zaman çok uzakta olacağım
Yalvarıyorsam şimdi zayıflığımdandır

Seni gözlerinle sevdim, yeşil gözlerinle
Bana yazdıklarınla sevdim
Rüyalarımda hayalini gördüm,
Kayıp zamanlarda seninle konuştum
Sonsuza uçan kuşlar gördüm
Kanatlarında sana ait türküler vardı

Sokaklarında hüzün
Sokaklarında elem
Sokakların kağıt olmuş
Gözyaşın kalem

Sen hayalimdeki şehir sen İstanbul’dun

Ve esrar bozuldu,
Bütün usturlaplar yanlışı gösterdi
Gökyüzü sinsice duruldu…

Füzeler patladı hariminde İmâm-ı Azam’ın
Babil’e kaçıncı defa musibet yağdı!

Söz sultan aradı
Yürüdü aşka doğru, aşka doğru
Öz mintan aradı
Yürüdü aşka doğru, aşka doğru

Sevda üfledim duman oldu

Ben bir şiir dostuyum…
Yani, mısralarla bir yakınlığım vardır.
Bir tanıdıklık,
Bir his birliği işte.
Gülümserim onları görünce,
Ellerinden sıkar,

Bütün özürleri ben sana borçluyum
Asıl cesaret bende
Ben de bilmiyorum, neden yazıyorum

Bütün suçların muhatabı benim
Fail ben

Bir gün benden vazgeçersin
Sonra unutursun, kolay!
Yüreğine mahir bir ecza sürersin
Gönlünde kopkoyu bir akşam
Gözlerin kurur, bir de terlersin

Oysa yazılacak ve söylenecek ne çok şey vardı
Sana kendimi, derdimi anlatacaktım
Daha İstanbul’da gezecektik seninle
Sana şiirler yazacaktım

Bizi bekliyordu, sarayburnu, Üsküdar

Ne zor şey seni sevmek
İncitmeden, kırmadan
Sınırları bilerek ve aşmadan

Hep “Gel! ” demeni beklemek
Ne zor şey seni sevmek!