Yavuz Çerik Şiirleri - Şair Yavuz Çerik

Yolculuğun yalnızlığında
İkiye yarılır insan,
Bir yarın
Geride kalır yüreğinle,
Öteki yarının
Aklı yüreğinde

Bir kent bilirim
İki yürek, bir gevrek
Ne düşlerin paylaşıldığı,
Saat Kulesi, Kemeraltı
Boyoz, kumrudan gayrı
En karanlık günlerde

Çocuktular
Denizi ilk kez
Görenler vardı aralarında
Dalga dalga vurdu ölüm
Mavi kanadı düşleri
(Çanakkale)

Dalgalıydı saçları
Benim babaannemin,
Derin bakar
Deniz kokardı

Mavi ağlardım

"Saat kaç dedi?"
En son
Nefes durdu
Zaman durdu
Durdu dünya,
O en büyük

Gökyüzünde
Bir kuş,
Kanatlarında bulut
Bir balık çizer,
Bir yelkenli
Fırça vursa üstat hani,

Bilir misin
Martı kanadından
Damlayan maviyi?
Kaç gök
Kaç deniz sığar
Oyun arası düşlere

Ne zaman
Mavi bir gök görsem
Çocukluğum koşar pencereye,
Bir yanım güneş
Yağmur tedirginliği
Öteki yanım,

Bu sabah
Biraz deniz
Biraz mavi sürdüm ekmeğe,
Nâzım'dan bir de türkü döktüm
İnce belli bir bardağa
Sevda, umut, hasret tadında

Ne yıldızlı bir gece
Kendinden geçmek,
Ne yiyip içmek
Bir tatlı kaşığı sevgi
Mutluluk için