Tane tane kar yağıyor omuzlarıma.
Karla ve karma karışık...
Islanıyor dizlerim topuklarıma kadar battığım suda,
Titremeye başlıyorum, yokluğunu fark ettiğim sonda...
Seni bekliyorum; soğuğa, ayaza ve zemheriye karşı
Rüzgarın kulağımda bıraktığı uğultuyla.
Ne mevsimler yetiyor, nede aylar
Saatler geçmiyor; sen yanımda olmayınca...
Haps olmuş bedenime sensizlik.
Özgürlüğüme giden yolu bulamuyorum;
Sen yanımda olmayınca...
Göz bebeklerinde yaş olmak varmış,
Yaşamak varmış seni; sevgi selleri gibi...
Akmak varmış denizlere, taşırmak varmış
Gözlerin olmak varmış İstanbul’da
İstanbul olmak varmış gözlerinde.
Uyumak varmış İstanbul’da dizlerinde,
Mutlulukmuş her saniye seni anmak,
İlhammış seni düşünüp sana şiirler yazmak.
Rüzgar gibi, esinti gibi, fırtına gibi,
Aşkın varlığıyla savrulmak.
Yetmiyor, yetmiyor gözlerine bakarak hasretine doymak...
Kelimelerin kifayet etmediği bir nokta, bir durak...
Seninle aynı yerde, aynı şeyleri paylaşmak.
Düşüncelerin varlığıyla yokluğu arasında kaybolan bir nedenmiş,
Hayatın geriye kalan kısmında senle yaşlanmak...
Seni seviyorum demek kadar kolay değil seni sevmek.
Her göz yaşında seninle erimek, bitmek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!