Şafaklarımdan usulca inen ter
Sırtımda dünyanın yospa yükü
Evde üç beş umut bir poşet ekmek
Sevinçleri gözlerinden okunur
Yavrularım
Gün eskir puslu yamaçlara
Dizlerimin kanı çekilir zamanla
Daracık odalarda bir başına
Ağlaşır
Yavrularım
Tekin değil endamlı gölgeler
Gözlerimin oyuklarındaki ter
Soğumadan akşamları getirmez
Yavrularım
Ellerimdeki metelik yetseydi yüreğime
Çarpıp limanlara hunharca cüssemi
Toprağa düşen annenize
Gel artık derdim
Yavrularım
Gölgeler ki endamlı ve derin
İçinde canları taşır bir ömür
Gölgeler ki şafaklarımda derin bir iz
Yer bulamıyor bazen tutunmaya
Yavrularım
Kayıt Tarihi : 20.3.2019 22:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ayrılıklar kimi zaman küçük kalpler bırakır Eli ayağı olursun can bildiklerinin Kimi zaman da Gidenlerin İki üç damlası
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!