Altındağ’da, şehrin ortasında
Bir kadın ağlar yatır başında...
Solgun elleriyle şükür duasını eder...
Mermerini okşar, toprağını karıştırır, yüreğini döker
Trafik polisi, dolmuşlar, yüksek binalar
Ve kornalı gürültüler
Gözlerinin önünden kaybolup gider...
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
