suskunluğun pişmanlığına kapıldık
bir sözcük dahi kurtaramadan yıkıldık
artık dönüşü olmayacak bir öykünün içindeyiz
şimdi yaz desen ne yazar, yastayız
sonra
'ölen öldü, kalan sağlar bizimdir' dendi ya
işte o kalanlar da öldü
I
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Devamını Oku
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
"Kalanlar da öldü!"
Bu kadarına kim dayanabilir ki?
Depremden kurtulan,
"İhmalden",
Ondan kurtulan, "tepkiden!"
Tebrikler anlamlı şiire,
İbrahim Kardeşim.....
Bundan sonra da çocuk- genç- yaşlı, eceli dışında ölümler olmasın. Mutlu, huzurlu bir yaşamı hak ediyor benim insanım. Duyarlı yüreğin var olsun.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta