ordayım sensizliğimin
son sokağındayım
sen gelmeden gitmiyorum
seni hep
beklemek istemiyorum
gözlerini gözlerime degdirmeye
gözlerinden damlayan
her yasın içinde
bende
olsaydım keske...
yalnızlık kadar yanımda olsaydın da
adını yalnızlık
Herkes varlığımdan habersiz
Çünkü, çok az mutluyum hatta hiç bile denebilir.
ağlamak boğdu beni, hüznüm saklıydı içimde
şimdi etrafta hayalet gibi ordan oraya savruluyorum
Bir şey falan soran olursa sapık sapık sözler çıkıyor ağızımdan
...
ben sevmemem gereken birini sevdim
karanlığın iz sürdüğü gecelerde
onun için gözyası döktüm.
mavi ufuklarda yagmur paracası oldum sadece.
ben sevmemem gereken 'seni ' sevdim.
gözlerinden damlayan
her yasın içinde
bende
olsaydım keske...
yalnızlık kadar yanımda olsaydın da
adını yalnızlık
sözcüklerimin bittiği tükendiği yerdeyim
Aklımın gidip geldiği delilik çağıma veriyorum yalnızlığımı
Senin üzerine düşen solmuş bir çiçekten ibaretim
güneş ışığıyla beslenir aşk 'ı görüp aldanırdım.
Sadece tahammülüm kalmadığından
...bilinç altıma kapatırdım gözlerini
aşkından yanmışım kime ne
ben ölmüşüm sanane
aşkın yemiş bitirmiş ki
beni sonbahar gelmiş
geçmiş kime ne
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!