Yaşlı Adam Şiiri - Adnan Deniz

Bütün dünyeviliğini kazanmıştı yaşlı Adam.Gerçi çok haksızlıklar,haramlar bulaşmıştı mallarına.Ama
Marketler,apartmanlar,arabalar gırla doluydu.
Zengin olmuştu çocukları.Kafası rahattı.Gönül rahatlığı ile ziyaret etmek için küçük bir ilçedeki evine gitti.Buradaki ev koskoca evdi,buradaki yalnız çok kullanmadığı bir yerdi.Nerdeyse on kişiyi besleyecek bir evdi burası.Mal,mülk herşey vardı.Çek-yatın üzerine şöyle bir uzandı.Öylede bir uykusu vardı ki,gözkapakları yavaş yavaş kapandı.
Aradan tam üç gün geçti.Yaşlı adamın evinden bir koku yükseldiğini söyledi komşuları.Polisler kapıyı kırarak girdiler içeriye.O kadar çok kokuyordu ki yaşlı adamın ceseti,zor zekat dışarıya çıkarttılar.Cesetin her yanı simsiyah olmuştu.O paraya doymayan gözleri çökmüş,bütün malı,mülkü geride kalmıştı.Hazin bir hikâyesiydi bu insanoğlunun ama her zaman yaşanmaya aday olan.
Bir sürü varlık elde etmek için uğraşan bir insanın geriye bıraktığı cansız bir cesetti görünen.Ya görünmeyen,hesaba bırakılan
Kimbilir,neler neler vardı?