Dost aradı gözlerim, İstanbul'un tepelerinde
Oturdum kaldım yine kendi halimde
Boğaz sessiz ben kendimle baş başa
Yaşıyorum kendimi sessiz sessiz
Rüzgar fısıldıyor kulağıma usulca
Yalnızlığımı yaşıyorum bu kalabalıkta
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik



