Ukbaya yakıyorum, ateşimi harımı,
Ara sıra geçmişten, çalarak yaşıyorum.
Ummanlarda savruldum, sormayın zararımı,
Aklıma geldiğinde, gülerek yaşıyorum.
/
Bir güzellik aradım, gözlerimin ferinde,
Beyazlar sallandılar, saçlarımın kırında,
Acılar halay çekti, sakladığım derinde,
Ah tutan saçlarımı, yolarak yaşıyorum.
/
Aşk varken semaları, uçarak geziyordum,
Dağların zirvesinden, deryaya sızıyordum,
Şiirlere sözlere, hep seni yazıyordum,
Ben seni sevdiğimi, bilerek yaşıyorum.
/
Ağzım var dilim yoktu, hep içime atmıştım,
Sabrıma yenilmeyip, nice sabır katmıştım,
Gün geldi senin için, kim var ise çatmıştım,
Şimdi gözyaşlarımı, silerek yaşıyorum.
/
Netice de insanız, hata yapmak bizlere,
İşte onların yükü, çöküverdi dizlere,
Ömrümü kazımışım, alnımdaki izlere,
Anıları günüme, bölerek yaşıyorum.
/
Tanımadım bunca yıl, dünyaya yabancıyım,
Bizi pervane eden, sevdalara hancıyım,
Söylediğim sözlerde, sanma ki yalancıyım,
Yaşamımdan dersleri, alarak yaşıyorum.
/
Yüreğim zaman geldi, zerre zerre dağıldı,
Kudretin karşısında, tevazuyla eğildi,
Usul usul duruldu, evvel böyle değildi,
Kaybolan benliğime, dalarak yaşıyorum.
/
Âdem olalı beri, gelmemiştir vuslatım,
Yetmedi marifetim, kalmamıştır takatim,
Adım adım koşuyor, geçeceğim sıratım,
Her gün seni bekleyip, ölerek yaşıyorum.
/
Âdem Efiloğlu
Kayıt Tarihi : 28.6.2025 13:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!