İnsanoğlu şaşar beşer
Verme ona göklerde yer
Baş aşağı yuvarlanır
Hürmet ile sevsen yeter
Kamil olur ‘aleyküm’ ile selam
Pek tabidir olmadan da vesselam
Kim verirse sana sade bir selam
Ekle ona ‘rahmeti’, kıl hoş kelam
Borç altın olsun diye aklını boşa yorma
Rakamları bozsan da, çeyrek yine çeyrektir
Nasıl saklanır bunca düyun diye hiç sorma
Kanallara konsan da, gerçek yine gerçektir
Kendini doğru bilip, alemi eğri sayma
Heba ettin, kırk yıllık emeği yele verdin
Hırsa uydun, güzelim atiyi sele verdin
Kine doymaz, muhteris bir cahil önünde
Rüku ettin yetmedi, ruhunu yere serdin
Emeklere yel vurunca, kanatlanıp uçarlar
Tohumları dört yana, tutup tutup saçarlar
Cahil olan, üç kuruşluk dünya ile avunsun
Gün gelir taze baharda, başak başak açarlar
Deşme insan aybını
Yeme kardeş lahmını
Gönül evin temiz tut
Sokma Haktan gayrını
Türk de yalan Kürt de yalan
Al biraz da sen oyalan
Irkla renkle övünmek ne
Yâremi tabibâna açtım bilmedi
Çeşm-i giryânım nice vakit dinmedi
Ağyarden umdum medet, lakin ne çare!
İnsanoğlu mukayyettir yirmi dört saat ile
Kimi harcayıp vaktini türlü süfliyât ile
Ah eder âhir ömründe acı vâveylât ile
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!