Biliyorum seviyordun onu,
Gülüşünde eserdi ilkbaharlar.
Sesine hasret kalayım ağlıyorsam.
Bu içimdeki bir taze mezar!
Bu kadar mı içten sarar bu kollar!
Gözlerini ilk gördüğüm yerdeyim
Sevgili!
Bilinmezdeyim…
Sakın ağlama!
Daha hazır değilim gözlerinde ölmeye.
Bu gün sensizliğin bilmem kaçıncı günü,
Saat sensizliğe beş var!
Gökyüzünün maviliğine şaşıyorum.
Kelebek olup uçayım diyorum,
Etrafım dört duvar!
Hayat varoşlarda başlar gözüm!
Ya küçülen omuzlarda yükselen
Bir simitçi tavlasında,
Ya da ilk alın terinin damladığı
Boyacı sandığında.
Dünyanın bir ucundaki fener gibi
Öyle mağrur, öyle yürekli!
Bir rüzgarı karşılıksız sevmek gibi.
İşte öyle sevdim seni!
Top peşinde koşan çocuklar gibi
Azrail’i görsem karşımda,
Besmeleden önce gelir adın aklıma!
Ölürüm!
Gözlerimde biraz sen kalır.
Seviyorum seni.
Hiç kimsenin hiç kimseyi sevmediği gibi,
Hiç kimseyi sevmediğim gibi seviyorum.
Hani yarsan her hücremi bin parçaya
Ve o parçaları delik deşik etsen,zerresi kalmasa ruhumun,
Can suyuna hasret bu toprak,
Anlatamam nasıl ıssız,kıraç!
Kuş uçmaz, kervan geçmez
Kavrulur yollar
Sen gittikçe,
Ben bittikçe
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!