Yasin Gül Şiirleri - Şair Yasin Gül

Yine gece oldu gözlerim duvarda.
Yalnızlık bir gölge gibi kapımda.
Kadere bağlanmış umudum koynumda.
Anılar dolu dizgin hep aklımda.

Bir gün daha geçti ömrümden bekliyorum;

Yakamoza dalar gözlerim şiir gibi titreyen yakamozun ışıkları gözlerimin piriltisini alır götürür uzaklara
Bildiğim ve umut ettigim uzaklara ve yakamoza bakan göz bebeklerim içinde duslediklerim omure sığmayan hayaller aslında.
Bir gün olurda seni çok sevdiğimi anlamak istersen bir deniz gördüğün zaman ayın ışığında asılı kalmış denizin dalgasıyla titreyen yakamoza bak anlarsın göz bebeklerimin içindeki bendeki seni ve hayal ettiklerimi yansitacagim o yakamoza
Herşey gelip geçiyor dünya denen zalim perde gibi kalkacak o gözlerimin içinden sana bakıp görmeyi umud eden gözler ölüm sahnesiyle küçük kiyametle tanışacak ve ahiretin bahçesinden ayrılacağım
Bilmelisin ki seni sevmek o sevginin Allah'a ait olduğunu bilmek o kadar büyük ve azametliki ne kadar şükür le eda etsek az ve kelamın incisi misali içimdeki çocuk yaşlanmaya yüz tutmuş ağır ağır bu sahneye göz yumarak senin varlığınla sensiz yaşamayı ogretiyor bana..

ARTIK GİTME DEMİYECEĞİM

Yine bu gecenin efkarlı vaktinde kahretsin bir umut ışığı vardı beni sana getiren
Anılarla dolu dizgin sana koşarken
Ayaklarıma ağır geldi bu ayrılık sen giderken
Dudaklarımı ısırıp kanattım gidişini izlerken...

Bir umut kıvılcımı var hala yarın öleceğimi bilsem bile yine düşüncelerim boş odamın duvarlarını tırnaklar içimdeki sızı ile kaybetmişim ne varsa bir ben kalmşım birde masada boynu bükük kağıt kalemim. Şu sessizliği bozacak yüreğimde kopan naralar ile başlıyorum satırlarıma yine bir yağmur damlasının toprakta bıraktığı iz ile.

Engin aşılmaz duyguların habercisiyim bu gece yazılarım beni anlatır. Duygularım gözlerimi ağlatır. Gecemidir beni bu kadar düşündüren yoksa benmiyim düşünmek için geceyi bekleyen. Elimde kalemim yüreğimde kaybolmuş sevdaların efkarlı hüznü gözümde kurumuş yaşların elemi kalbimde yaşatamadığım bir sen varsın yine bu gecenin yağmurlu vaktinde, günlerim başlamadan daha tasası içimde sabaha varmadan zamanın adımlarında ilerliyor düşlerim. Yalnızlık bir çivi gibi sırtıma saplanmış, günlerin acı dolu matemi yas ile kaplanmış. Bir kibrit çaktım sigaramın dumanı karanlığa karışmış, kibritin yanan ucunda meğer benim yüreğim varmış. Bu gece sigaramın dumanı gibi süzüldüm karanlığa, geceler sabaha hasret benim yerim ise burda gurbet, halımdan anlayan dostlarımın verdiği gayret, sabırla yaşamayı öğrendim dostlarımdan, sabrın sonu selamet…

HATIRDA KALAN MEVSİMLER

Kış mevsimi yedi kıta dört mevsim gibi akar geçer ellerimizden
Geride bıraktığımız yıllara inat ten, eskiyip kalır bu bedende;
Unutulmayan anılar vardır geçmişin gölgesinde.
Sonbahar yaprakları gibi sürüklenir durur ömrümün köşesinde.

HAYAT SANA GEÇ KALDIM
Umuda uzanan yolların ardından el salladım
Birde baktım ki geçmiş ardın sıra yıllar bakamadım
Yaş 35 oldu yolun yarısı eder
Kim bilir bu ömür bundan sonra nasıl sürer.

Bir sevda öyküsü kalemimin bitmeyen ucunda yazmaya başlıyor kırık dökük ne varsa içimde derdimin dermanı kalemin ucunda bu akşam yine…

Soğuk bir kış gecesinde soğuğun iliklere kadar hissedildiği bu günde yalnız senin sevgindi içimi ısıtan bir umut ışığıydın benim gözlerimde. Seni tanımakla başladı herşey aşkındı beni ayakta tutan, sevgindi ellerimi ısıtan, gözlerindi hayatı içine alan, saçlarındı bana rüzgarı hatırlatan, gülüşündü beni sende bırakan. Bir bakışındı beni benden alan, yalnız o gündü beni sana getiren. Hayatta bir şeyi anladığımı sandım, çocuksu korkularımdı beni sana kilitleyen. Herşeyden gizledim bu sevdayı herşeye sil baştan başladım sanki. Herşeyi ben sende unuttum ne varsa kırılmış sayfalarım arasında seninle umuda dönmüştü hayallerim. Hayatımın başı boş serseri adımlarını atarken bu zamanda, herşeyin bu kadar güzel, bu kadar saf, bu kadar sebepsiz, bu kadar hesapsız, gölgesiz, kimsesiz, bedelsiz, başlayacağı baştan tahmin edilemezdi. Zamana sığrıramadığımız yetmeyen dakikalar kararan akşamlarla gelen ayrılma faslı unutmadım hala unutamıyorum kahretsin. Biz öyle güzel şeyler yaşadıkki ne varsa anıları dolduran birer birer sayfaları kapanmış yazılar arasında seni saklıyordum. Çünkü seni sevebileceğimi düşündüğüm o günden sonra değişen hiçbirşey olmadı hayatımda ben yine benim unutamadığım ne varsa özel benim için. Hiçbirşey senin kadar bir anlam ifade etmedi bu hayatta bana sevdiğim diyebildiğim bir sen vardın. Gölgem gibi peşimde sen vardın, söküp atamadığım koparamadığım parçamdın benim koparılmış gülün yaprakları gibi soldurdun beni yalnızlığıma terkettip gittin ardına bakmadan yaşanılmış onca şeye rağmen bu sevdayı nasıl silebildin bir celsede. Yırtık bir sayfa gibi koparıp attın beni, rüzgarın sürüklediği yapraklar arasında o sayfada bunları taşıyorum ve o sayfa her mevsimi geldiğinde rüzgar gibi esiyor başımdan. Hiçmi sevmedin beni, beni hiçmi düşünmedin, bu aşkta hatalı kim olursa olsun. ben kusursuz bir aşk besledim sana o yüzden pişman değilim. Elbet bir gün gelir pişmanlık duyarsın ama arkana baktığında kimseyi göremezsin ben çoktan gitmiş olacağım. Uzaklara hemde çok uzaklara senin beni düşünemiyeceğin kadar uzaklarda bir yerlerde saklı hayat süreceğim. Eğer bir gün gelirde sevgiye ve aşka susarsan. Gözlerin beni ararsa ellerin sıcak bir tende aşkı tutmak isterse işte ben o gün başka ellerde ve başka gözlerde seni unutacağım. Kararmış sayfaların arasında kalacak adın. Ve o sayfa ömür boyu açılmayacak kilitli kalacak benim sana kilitli kaldığım zamanlardaki gibi… adın batsın ey zalim ben bunları hakedecek ne yaptım vicdansız hiçmi sızlamadı yüreğin beni böle hayallerimle yalnız bırakıp gittin. Sen yoksun artık. Şunuda unutma: kaybetmek için erkendi sevmek için çok geç artık...