azar miladi 1994 senesinin sonlarında fındığın ve oksijenin bol olduğu yerlerde, Of'ta doğdu. İlk okul yıllarında İstanbul'a geldi. İlk ve orta öğrenimini İstanbul'da tamamladı. Afyon Kocatepe Üniversi'nde uluslararası ticaret ve finansman okudu. Yazar edebiyata merakı çocukluğundan beri vardı, üniversite yıllarında da bunu kağıda dökmeye başladı. Farklı bir isme sahip olduğu gibi farklı bir kişiliğiyle de yine farklı bir bakış açısıyla kaleme alıyor eserlerini.
Saatler terk etmiş günlere karışmış.
Günler haftanın misafiri, haftalar aylarla arkadaşmış.
Aylar yıllara taşınmış, yıllarsa asırlara kendini bırakmış.
Bir nedeni var buraya gelmemizin
Geldiğimiz kesin gideceğimiz kesin
Oyunda eğlencede sarhoş bir kesim
Nedeni gelmemizin, bu değildir kesin
Bir nedeni var buraya gelmemizin
Eli silah tutan herkesi topladılar halkaya
Mühimmat dağıttılar eşitçe, öne ve arkaya
Bir bir taşlar başlarına inmiş düşman zayıflamış
Meğer büyük cihad küçük taşlarlaymış
O yok da sen varsan sen bir hiçsin
O var sende varsan sen bir hiçsin
O var da sen yoksan sen bir hiçsin
Yok ol hiç ol noksan kalma nefsim
Kalemim elimde yine. Nedensizce tutuyorum elimde. Bilmiyorum belki bana söyleyecekleri vardır. Sağa sola kıpırdıyor, izler bırakıyor kağıdın üzerinde. Tıpkı senin gibi. Sende ellerimdeyken izler bırakmıştın bana. Hatırı sayılır hatıraların izleri. Kağıdı koparıp atar gibi kopardın bizleri.
İzler...
Kıpırdıyor yine kalemim. satırı bitirdi bir boşluk bırakıp yeni bir paragrafa başlayacak. Tıpkı senin gibi. Bitirdin yazmıyorsun, artık senden satır yok bana. Bir boşluk bıraktın ve gittin yeni bir paragraf daha olmadı. farkın bu kalemimden. Belki de o bıraktığın boşluğu dolduruyor kalemim. Sen olmasanda seninle dolduruyor.
İzler...
Kıpırdıyor yine kalemim. Sanırım ucunu açmam gerek. Her açışımda daha güzel izler bırakıyor kağıdımda. Ama her açışımda biraz daha tükeniyor kalemim. Tıpkı senin gibi. Sevgini açtığında daha ince İzler bırakmıştın bana. Gönlünü, hislerini açtığında. Sende kalemim gibi mi tükendin, yoksa ben miydim seni kıran? Hayır hayır ben ne kadar altını çizsem de sen üstünü çiziyordun.
İzler...
Bir anlamsızlık var şu sıralar, saatimin akrebinin kıskacına kısılı, sürekli sürüklenir oldu ardımca.
Bir şeyler mi eksik yoksa fazlalık mı var?
Bazen düşünüyorum neden çok düşünüyorum diye.
Seni düşlediğimden mi yoksa gönlünden düştüğümden mi?
Sonra kendimi yerlerde buluyorum başkasının peşine düştüğümden.
Sensiz yerim yerler belli.
Satırlar seninle güzel. İçinde senin harflerin olmayan kelimeler boş. Seni anlatmayan cümleler anlamsız. Seninle her cümle her paragraf büyük harfle başlamalı. Virgüller ancak seni anlatırken birbirinden ayırmalı yine seni anlatan diğer kelimeleri. Kalemler seni yazınca güzel. Mürekkepler senin için izler bırakınca güzel. Kağıt seni anlatan izleri taşıyınca güzel. Sevgili, her ne var ise alemde senin için, seninle güzel.
Sensiz satırlar devrik. Sensiz yollar bayır. Çay tatsız sensiz. Sen yoksun diye şubat bile erken veda ediyor. Sen yokken karla karışık yağıyor yağmur, ne yağmurun ne karın tadı var. Sen yokken iştah yok. Gözde uyku yok sen yokken. Güç yok takat yok keyif yok. Hasretin sanki zehirli bir ok. Sevgili her ne var ise alemde sen yokken anlamı yok.
Arnavut taşlarıyla kaplı, dar ve uzun bir yol…
Üstten aşağıya taşların arasından süzüle gelen azca bir su küçük çaplı.
Eski bir ev camları çatlak. Kapısında koca bir tokmak.
İçerisi serin.
Uzunca bir koridor, epeyce derin.
Şirin kutu gibi sağlı sollu odalar,
Üzüldüğün dert bitecek yakındır
Ağladığın göz yaşın bitecek yakındır
Ezanın bitti selan kaldı okunacak yakındır
Günler, geceler, ömür bitecek yakındır
Toprak yaklaştı derya bitecek yakındır
Sanma ki sen, ben vardım bir zaman.
Sertçe bir satır olsun hafızayı sarsan.
Unut her şeyi kalmasın bile tek bir an
Ne düşlerde beni düşün ne adımı an
Hatıram varsa bir bir kalem karalasın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!