çocuktum hep
beğenmeyip de
yıktığım da
kendimdi hep
parçalarımı toplayıp toplayıp
şizofren bir kule yapardım
sabrın zamanın imbiğinden
süzüyorum acıları
arada yıllarım günlerim de gidiyor
tortuda tebessüm de olacak diyorum
arıyorum
Büyüyen dev metropoller
Yedi başlı canavar
Tramvay hızıyla
Katılaşıyor yalnızlık
Kalabalık
Tıkabasayız
Uzayın kara delikleri
bizler miyiz
hergeçen gün
yalnızlığın karanlığına gömülüyoruz
turist Tito
tekbaşına seyre çıktı uzayı ne yazık
Ya yalnızlık yankılanırsa
Illüzyonlar halüsinasyonlar
Çıldırmalar yani sonunda
demir kalıplara döktüler aklımı
özlem oldu delilik bana..
Bir ömür yol teptim
bir durak olsun ismim çağrılmadı
dönüp arkama bakmadım
içime içime
derine derine
delire delire
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!