Dediler ki
Gözden ırak olanı
Gönüle hapsetmek zor
Yaşatmak zor sevdayı
Elinde ucu sarı bir mektup ile
Yol gözlemek zor.
Elinde kalır sepet dolusu anı
Beklersin yardan geçen tüm yolları
Son sefer vakti gelince de
Bir sonraki günlere kalır umutların
Yine de beklersin
Ya mahalle başında titrek ışıklar altında
Ya da
Mapus misali demir parmaklıklı bir pencere ardında
Bıkmadan usanmadan
Beklersin
Her bekleyiş serzeniş olur rıhtımında
Sen daha çok beklersin
Dediler ki
Solar gidersin gül goncası gibi
Nerde sevdiğin?
Nerde?
Hani?
Çoktan unutmuştur gül kokulu mendilini
Artık kaldır onsuzlukla örtülmüş gönül perdelerini
Boşuna seviyor deme
Gözü artık görmez
Belki de artık ismini bile zikretmez
Sevmez seni
Bırak onun için düşlediğin hayalleri
Yıllardır haber bile vermedi ki
Unut gitsin
Bitsin..
Ama demediler ki
Bir yuva bahşeden sözünden dönmez
Onun gözü kör kuyulara inmez
Bu aşk fermanı kolay kolay silinmez
Sabrın sonu selamet
Sen gel sabret
Aşkın ömrü gönüldedir
Görmesen de sevdirir
İnanıyorum gelecek
Elimdeki ucu sarı mektubun habercisi
O da beni bekleyecek
Boğazıma kadar ızdırap bana müstahak
Ne müptela aşk yaşamışım
Sonu hep hüsran hep ah
Zaman geçiyor bak
Akıyor sona doğru tik tak tik tak
Yeşiller sararmaya başladı
Bugün günlerden hasret
Bir tutam acı
Güzel günlerin ardından gelen ve
Tırnaklarından tüm vücudunu saran
İnce bir sancı
Anlaşılan hala unutulmamış ardımızdaki yaşantı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!