Uzaklaşıyorum !
Herkesten ve her şeyden ...
Gözümü bile kırpmadan,
Ve hiç tereddüt etmeden uzaklaşıyorum ...
Beni benlikten çıkarmak isteyenlerden,
Yaralarıma merhem olmak değil !
İŞTE BEN;
Bir çınar ağacına sevdalıyım
Her halkasına adımı yazmak istediğim
Sırtımı dayadığım, gölgesinde rahatladığım
Dallarının arasına gizlenip saklandığım
Huzuru ve güveni bana saldığı ,
Yaşarsın hayatı her anıyla !
Bazen dolu dizgin,
Bazen hayal kırıklıklarıyla.
İçini kaplarken neşe;
Yaşam tüm güzellikleriyle ruhunda.
Kara kıştaydım
Sen geldin bahar geldi,
Tüm doğa gibi
Gönlümde çiçeklendi,
Ruhum seninle huzur buldu
Yaralarım iyileşti,
Karanfil kokulu bir sevdaydı bizimkisi ...
Öylesine saf,
Öylesine temizdi ki !
Karşı konulması imkansızdı.
Kokusu alıp götürdü ruhumu,
Kavganı;
Hayatla değil, kendinle değil
Senin sevginle beslenen
Dementorlar ile yap !!!
Yap ki;
Ruhun huzura varsın
Seni sevdikçe çoğaldım,
Eksilmedim hep arttım !
Sığamadım yer’yüzüne,
Doyamadım yar’yüzüne,
Yirmi dört saatim sen;
Yedi gün, bir ay,
Kök salmalıydı aşk yüreklerde
Bir esintide yalpalanmamalıydı
Şiddetli yağan kar, yağmur, fırtına
Kırmamalıydı dallarını, ayırmamalıydı topraktan
Öylesine kök salmalıydı ki hemde
Kim isterse istesin çıkartamamalıydı yerinden
Bir kuşun kanadına taktım hayallerimi,
Gökyüzüne bıraktım düşlerimi,
Her kanat çırpışında özgürleşti,
Hayallerim buldu benliğini ...
Kimi kör bir sapana kurban etmek istedi,
Bir lunaparkta gizliydi aşk;
İlk öpücük dönmedolabın
En tepesindeyken verilirdi sevgiliye,
Kaçamak ve masumca ...
Salıncakta savrulurken tutulurdu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!