Yasemin Şiiri - Gürsel Cengiz

Çocukça
Belki de bir kelebek
Kadar narindi
Okul yolundaki düşlerim

Kara bir önlüğüm
Sayfaları rutubet kokan
Bir günlüğüm vardı

Türüm türüm
Yasemin kokardı
Günlüğüm sayfaları

Gül kurusu gibi
Kokusu bitmeyen
Günlüğümün
On yedinci sayfasından
Bir yere gitmeyen
Hayallerimiz vardı

İçimi dağlardı
Daha o yaşlarda bir bakışı
Yasemin için severek
Heyecanla çıkardım
O çıkılmaz yokuşu

Buz kalıbı misali
Erimiş koca bir ömür
Kopmuş sallandığımız
Salıncağın ipi

Günlüğümde yok artık
Silgimde
Tahta çantam dan da
Eser kalmamış

Her şeyi o acımasız
Zaman almış

Yasemini mi sordunuz

İşte oda bu mahzun
Dizelerde kalmış…