Neredesin çocuk…
Tenin nerede…
Şimdi kimin vücuduna siniyor kokun
Aaaah dev adam
Neler yaptın bana
Nasıl yaktın beni
Biliyorum… Suçluyum.
Korkaktım soğuk kaldım.
Ama aşık oldum mahvoldum
Şimdi Demetin her sokağında seni arasam bulur muyum
Bulursam bulmuş olur muyum
Kokusu burnumdan silinmeyenim
En derindeki yakınım
En uzaktaki sevgilim
En dibimdeki karanlığım
En kısa ama en uzun birlikteliğim
Ey ruhu ellerinden sert olanım
Kalbin mi daha nasırlı ellerin mi
Yumuşamaz mı kalplerimizdeki karanlık bir eşya kamyonunaa yükleyip çok uzaklara götürsek
Taş kalplim, sur içim, yürek sızım
Vicdanımın ağırlığından ağır basan yanım
Sen ve ben olabilir miyiz birlikte
Toplumsal kanunlara anarşist olalım mı
Hem senin kimliğinde müsait çek beni de o cehenneme
Yakalım tüm tanıdıklarımızı bırakalım arkamızda bütün bildiklerimizi
Doğru sayalım bütün yanlışlarımızı.
Biz olalım sadece, sen ve ben
Yavaş yavaş yaksın aşkımız bizi
Tütelim bir köşede
En sonunda biteriz masum bir mum gibi
Eriyiklerimiz yayılsın çay tabağına birbirimize iyice geçtikten sonra kuruyup kalalım .
Kayıt Tarihi : 31.10.2018 16:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
2018-Ankara Diyarbakırlı soğuk çocuğun ardından.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!