her geçen gün,
ömürden bir yaprak misali
uçup giderken;
meğer umutlarımızı da
yanında alıp götürmüş
birer birer...
sonunda
yaprakları olmayan bir ağaca
benzedik sanki.
oysa
hiç bitmeyecek sandığımız
bu hayatın son demlerini,
nasıl yaşarsak yaşayalım
nafile.
şimdi artık göç zamanı.
ne anladık ki bu hayattan;
anlamını anlamsızlaştırdık
bugün herşeyin.
kazandığımız ya da kaybettiğimiz
ne var ki bu dünyada.
her şey
sadece koca bir yalan.
gerçek dediğimiz
hepsi bir oyun.
bir varmış bir yokmuş misali
dün doğduk
bugün yaşıyoruz
yarın göçüp gideceğiz bu dünyadan
o halde nedir zorumuz! ?
yalandan bir hayat yaşamak
zaten ölüm...
galiba herkes
kendi hayat ipini çekiyor;
özünü yaşamak adına,
mutlu ya da mutsuz.
delip geçse de hayat bizi
yaşasın özgün özgürlük
Kayıt Tarihi : 13.5.2009 11:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

çok güzel şiirdi can...
TÜM YORUMLAR (2)