Yaşarken Öldürülmek Şiiri - Tarık Kurtoğlu

Önce birer birer oklar atılır
Hem gönlüne hem aklına
Acına merhem bulunmaz
Durmadan kanayan yarana

Geceler kabus olur
Gündüzler haram
Keder artık yaşantın olur
Yaş dinmez gözlerden akan

Anlatmak istersin anlayan
Söylemek istersin dinleyen
Kapıdan içeriye giren
Telefonunu arayan bile olmaz

Sessiz çığlıklarında boğulursun
Düğüm düğüm olur kelimeler
Çaresizce etrafına bakarsın
Ne dosttan selam gelir nede haber

Hakikatli dostları arar gönül
Düşte gör vefasızları
Başını kaldırda bir bak
Acımasızca sana vuran insanları

Gecelerde kuytu köşelerde
Ağlarım çaresizliğime
Yaradan bilir görür halimi
Duaları eksiltmez dilimde

Kabilin peşinden koşan çok
Sorsan ondan daha iyisi yok
Mahşer günü alacağım olsun
Hakkım onlara haram olsun

Yaşarken öldürdünüz
İçimdeki çocuğu
Neşeye hasret bıraktınız
Şu garip gönlümü

Zararım yok yararım çokken vatana millete
İftirayla harcadınız günlerimi aylarımı
Sadece hayallerim değil beni terkeden
Çürüttünüz içimdeki hevesi, heyecanı

Rabbimden gelene şükür
O herşeyi bilir ama şer ama hayr
Kimi kul şeytanla arkadaş olmuş
Mazlumun Allah'ı var her daim sabır