Hani kendi kendıne dersın ya...
Yarin şunu yaparım şununla ilgilenir, bitirir hallederim işimi dıye.
Hiçbir şey olmaz ölümün dışında gibi sözler vs...Hic hesaba katmadığın aşk çalarsa kapını...İstersen alırsın içeri...
İstemezsen de artık kovamazsin kapindan..O artık kalbinde yerini almıştır.Yapacak bir şey yok...
Çünkü 'gerçek aşk' piyango bileti gibidir sadece bir keredir. Sonradan olan aşklar da baştakinin bir yansımasidır. Kapını çaldıktan sonra hayatında, her
şeyinda bir değişiklik yapar sende..
Artık şunu yaparım ınşallah
şununla ilgilenirim, hallederim gibi kesin konuşmalardan vazgeçtiğini fark edeceksın.
Ailenden, arkadaşlarından, kendinden kısaca her şeyden vazgeçip sadece ona zaman ayırmaya başlayacaksın...
Belki bir işçi, belki çoban veya ustasın;
artık her yerde ve her şeyde sadece o aklına geliyorsa bu aşk degil mi?
Hele hele bir öğrenci isen...
Yandın ki kime yandın arkadaş..
Onca ders, sınav zamanlarında denk gelmişse... Ondan başka düşünemez aklını kemirir; çalışman gereken, çözulecek sorular dururken
aklına ondan başka bir şey düşünemiyorsan söyler misin bu aşk degil de nedir?
Her gün gittiğın okul, dersane
bir başka olur sende. Ders olmadığı zaman da yağmur çamur dinlemeden
sırf onu görmek için o kadar yol katetmek hic akıl kârı mi bilemiyorum.
Ben bunu, aşkın ınsanın gözünü köreltmesınden başka bir olmadığına inanaraktan söylüyorum.
Biliyorum.Her ne kadar anlatmaya çalışırsam da aşkı, bir o kadar da eksik yönünun olduğunu fark ediyorum. Bu yüzden aşk ne kelimelerle ifade edilebilecek ne de çizdigin resimlerle ifade edilecek bir duygudur.
Şimdi toplasam A+Ş+K =3 harf yani...
Ifade etmeye gelince de öyle bir derinleşiyor ki herkes anlam üzerine anlam çıkarıyor. Kelimelerle anlatsam sığar mi ki sözcüklere....
Bilemiyorum arkadaş bilemiyorum.
Bir şairden duymuştum.''Bana cümleler bırak, sözcüklerle anlatayim seni.'' demişti.. Şimdi ben seni nasıl anlatayim... Cümleler bıraksan bana, sözcüklerle anlatamam.Çünkü seni görünce tutulur lal olur dilim, konuşamaz olurum...
Sana, gözlerime bak! resimlerle ıfade edeyim desem gözlerimi kaçırır, çekinir, utanırım...
Görüyorsun ışte ne cümleler işe yarıyor ne de resimler.
Nasıl anlatsam seni sana, bir anlasan beni.
Ya da nasıl unutabilirim seni.
Düşünmeyeyim, hayal etmeyeyim desem düşünmekten alamıyorum kendimi.
Beceremiyorum arkadaş hiçbir şeyi ışte..
Ve şimdi AŞK nasıl bir duygudur dıye soranlara:
'Yaşar'san öğrenirsin aşkı arkadaş başka çaresi yok bunun...
05.12.2014
sa:22.2
Kayıt Tarihi : 10.12.2014 10:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!