Yaşar Derin Şiirleri - Şair Yaşar Derin

Ömrümün en duygusal yanısın.
ve teminatı yok varlığının.
iki rekat namaza mecbur
kılma beni,
sev.

Böyle bir sensizlik görülmemiştir.
hani nasıl anlatsam:
iğne atsan,
yokluğun batar.

Sen misin beni çıkmaza sürükleyen
yoksa bendeki umutsuzluk mu?

Ya da ne bileyim bendeki düşünce midir
seni ulaşılmaz kılan
yoksa sendeki farkındalık mıdır seni benden alan?

Seninle göz göze geliyoruz ve
Tanrı, zorlu bir sınavdan geçiyor.

Alsam elime kağıt,
kalemi başlasam
seni anlatmaya.
Öyle bir anlatmalıyım ki
orada seni,
zifiri karanlık sokaklara

Seni düşündükçe gençleşiyor insan,
tıbbın bundan haberi yok.

Ultra lüks bir yalnızlıkla dolaşıyorum karantinaya alınmış bu kentin sokaklarını,
cebimde tedavülden kalkmış çocukluktan kalma bir jetonla
zamana yenilmiş fiyakalı aşklar arıyorum.
Önüm, arkam, sağım, solum sobe!

Akıllara zarar düşünceler
biriktiriyorum yokluğunda.
Hani gün olur da
gelmeye niyetlenirsen,
"zararın neresinden dönersen kârdır."
hesabına yatırırız

Bir bilinmezliğin düşsel avuntusu
ve dilimin ucunda tutsak bir sevda
tarih ver sevgili,
hangi gün ölüyoruz.

Ne vakit gözlerin takılsa düşlerime,
bir Sezen şarkısı mırıldanır anılar.
tutamam dilimi,
gider en kırılgan yerinden eşlik ederim.
'müzikal bir yalnızlık senfonisi'
sunarız serkeş geceye;