Yaşanmamışlıklar Resitali

Yıllar bizi öyle savurmuştu ki hayatın tozlu yolculuklarına,
Ne beklenen sevgi gelmişti kalplere,
Ne de hayatın ritmindeki mutluluk,
Ne yola yürüyecek heves, ne sokaktaki kendinin başını oksayacak kadar sevgi dolu hayat neşesi, Ne de merhamet kalmıştı kalplerde,
Eskiden yeniydim gençtim, hayat doluydum, şimdi ise eski,
Ben ne bugüne hükmettim ne de geleceğe hükmettim, ortalama bir yaşam işte,
Oysa üstatlar bugünü dolu dolu yaşa, yarın olmayabilir derdi,
Ben bugünümü heba ettim, yetmedi, yarınımı da yalnızlığa hapsettim,
Yaşanılacakların aksine hep yaşayamadiklarımla kendimi mutsuzluğa hapsettim,
Koskoca hayatın içinden umutsuzca geçerek, kendimi yalnızlığa mahkum ettim,
Sahi hangi duraktı kalbine ait durak, evet ben o durağı da es geçtim,
Kendime bile yetemdiğim sevginin girdabına kapılarak, en çok sana yenildim,
Maddeye hazurun kalplere inat, sevgi diye gönüllere ektim filizleri,
Sevginin saf hali yerine, gösterişe amade kalplere yenildim,
Ben bu dünyadaki hazır sevgilerle, beraberken bile birbirinden sıkılan ilişkilere yeniledim,
Öyle zor olsa da yaşaması, kaliteli bir yalnızlığa sevk edildim,
Yaşanamayan her şeyi kendi özümde benimseyerek, bir düstur edindim,
Aşkı araya araya dünya hayatındaki yolumu kaybettim,
Ben ne ettiysem kendime ettim, senle olmayan sevdalığı dünyaya armağan ettim...
Süleyman UZUN