Yaşananlar Neydi? Şiiri - Gönül Karahan

İçindeki ezgilerin sesine kulak verdiğimde.
Ağıtlar çıkıyor gökyüzüne.

Bu ağıtlar kime ve niye idi?
Bilinmezliklerde,

Yaşamak acı çekmekse,
Ben yeterince çektim.
Yaşamak eğer sürünmekse,
Ben yeterince süründüm.
Ama eğer yaşamak sevmekse.
Ben işte sevdim.
Hemde delicesine.
Ama buda yaşamak değildi.
Gördüğüm.
Peki yaşamak neydi?
Nerede gizemi?
Niye ben bulamıyor ve yaşayamıyordum.
İçimdeki yalnızlık beni kor gibi yakarken,
Masalımsı sevdalar nerde kaldı?
Gözyaşları kurudu artık.
Yerine umutsuz bir bekleyiş.
Belkide candan elimi tutan bir görünmez el,
Oysa yoktu böylesi.
Yalandı herşey,
Sahtelik ve güvensizlikti yaşananlar,
Ve umutsuz bir acıydı hissettiklerim.
Ben neyi? Kimi Seviyordum?
Sevgiyi ve sevginin gizemini,
Yüreğimde yaşattığım mabet,
Ulaşılmadı,anlaşılamadı.
Sevgi kutsaldı,
Kiymetini bilen olmadı.
Kurulan tabularla,
Anlamınıda kaybetti.
Menfaatler,
Yalanlar,
Aldatmalar,
Mabet yerle bir oldu.
Artık umutsuzdu yaşaması,
Açılmaz kilitler sardı.
Gelme geri istemem sevgini,
Yalandı bakan gözlerin,
Yalandı samimiyetin,
Bana sözünü tutmadın,
Her fırsattı beni aldattın,
Uğurlar olsun sana,
Çıkma birdaha karşıma,
Bambaşka yaşantılarda,
Arama artık beni.
Benim için yoksun sen artık.
Bu sayfayı kapatıp,
Yenisini açtım.