Yaşananlar Bir Düş Müydü.?

Ben seni öylesine değil,
Ben seni ölümden sonrası için sevdim bir tanem...
Sonsuzluğun yoluna girmişken,
Bu kara sevda mıydı;
Yoksa yaşananlar bir düş müydü?

Bir gece yarısı,
Saat tam bir buçukta,
Gözlerim sensizlikte asılı kalmıştı.
Belki de hayalin yanı başımda duruyordu...
Ne ellerimle elini tuttum,
Ne de gözlerimle gözlerinin içine bakıp kayboldum.
Ne saçının bir tek teline bile dokunamıyordum...
Yanımda olsan da belki dokunmazdım.

Sesini duymak isterken,
Sessizliğinde kayboldum...
O an, sesin hasretim oldu —
Duyamadım...

Ellerimi uzattım gecenin karanlığına,
Yalnızlığa sarılıp anılarda kayboldum.
Evet...
Belki de bir düştü bu.

Birkaç mesaj yazdık, okuduk;
Sonra geceler boyu,
İffet dolu dakikalarca,
Saatlerce baldan tatlı sohbetlere koyulduk.
Kimi zaman da birbirimizden habersiz,
Dualarda buluştuk...

Bu aşk değildi.
Aşk olamazdı bu!
Beyaz sayfalarda "yasak",
"İmkânsız" diye yazılıp,
Yarım kalan bir hikâyedeki gibi...
Belki de tek taraflı bir tutuklu kalmaktı bu.

Bilmiyorum...
Bu yaşananlar bir düş müydü?
Belki de değildi,
Ama belki de son olacaktı...

O çoktan kapatmıştı yüreğini sevdalara.
Ben de…
Bende sevecek yürek kalmamıştı yılardan sonra.

İşin özetini anlatayım mı sana?
Beyaz sayfalara kimse bakmaz,
Okumaz...
Geçer gider nasıl olsa.

Ben onun bedenine değil,
Eldeğmemiş ruhuna tutuklu…
Samimiyetine,
"Hal hatır soruşuna" tutuklu…
Ben ona,
Yalan dünyada yarım kalan hikâyelerin
Sonu cennet olsun diye tutuklu...

Ben onu öylesine değil,
Ben onu ölesiye —
Ölümden sonrası için tutuklu...
Yoksa…
Bir düş mü bu?

Kimselere anlatamadım —
Satırlardan başka.
Kimselerle de paylaşmadım —
Satırlardan başka.

Hayal mi, gerçek mi?
Ben bile anlayamadım.
Yazdım...
Yazdım satırlara yazdım.
Benim de yarım kalan düşlerimle dolu
Bir hikâyem olsun dedim.
Ona yine sormadım…
"Belki kırılır," dedim...
"Belki günahtır," dedim...
"Belki de bir düştür," dedim...

Son noktayı satırla koydum.
Adı bende saklı...
O, beyaz bir güvercin;
Bense yine kanadı kırık bir kuş gibi,
Düşlerde — yüreğin kenarında kaldım...

Ne ellerimle elini tuttum,
Ne de gözlerimle gözlerinin içine bakıp kayboldum.
Ne de saçının bir tek teline bile dokunamıyordum...
Yanımda olsan da belki dokunmazdım.

Son noktayı yine satırlar koydu...
Adı bende saklı.
O, beyaz bir güvercin...
Bense kanadı kırık,
Kanadı kırık bir kuş gibi…
Yüreğinin kenarında kalsam da —
Uzaktan...
Uzaktan ama adam gibi seveceğim.