Ses, yaşamdır.
Yaşamdır duyduğun her şey
Önce bir harfle başlar,
Bazen yatay, bazen dikey.
Uyumdur bütünlüğün adı
Kardeştir bütün sözcükler.
Cümledir ilk güven,
Çekimlemek yaşamı.
Noktadır son işaret,
Küçük ama anlamlı,
Anlatır her dramı.
Paragraf bittiğinde
Yaş on beşi bulmuştur.
Biraz yüksekten bakıp
Sözcüğe öğüt vermek
Vefa borcu olmuştur.
Geçmişi anar artık her
Her beş sözcükten biri.
Paragraf bölünmüştür.
O masum sözcüklere
İlk perde gerilmiştir.
Geçmişin uzar durur,
Gelecekten ses yoktur.
İşte o anda başlar şekli bulma arzusu.
Bu bir oyun mu, yoksa
Roman mıdır doğrusu?
Çaresiz düşünürsün,
Bulamazsın cevabı.
Bir noktadır aslında bu durumun esrarı.
Hatırla o noktayı,
İlk güvenin ertesi;
Hatırla o noktayı,
Sözcük kardeşliğini.
Biraz daha geri git,
O sesi duyacaksın.
Yaşamak, diye haykır
Beni anlayacaksın.
Kayıt Tarihi : 21.8.2010 15:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!