Yaşamak mı anne, yoksa ölmek mi?
Hangisi daha sessiz, hangisi daha gerçek?
Bir yanım tutun diyor hayata inatla,
Diğer yanım çoktan geçmiş gibi öteye.
Yaşamak…
Bir savaş bazen, yara bere içinde,
Gülüşler kırık, gözler uykusuz.
Ama içinde bir kıvılcım varsa hâlâ,
Bir çiçeğin açmasını bekler gibi beklersin.
Ölmek…
Bir suskunluk belki, uzun bir uyku,
Acının dinmesi, iç sesin susması…
Ama kim bilir, belki de başka bir başlangıç,
Ya da sonsuz bir yokluk yalnızca.
Yaşamak mı, ölmek mi?
Sorma bana artık, cevabı bilmiyorum.
Ama bildiğim tek şey:
Bazen yaşamak, sadece direnmekten ibaret,
Bazen bir “günaydın” bile, yeniden başlamaktır.
Kayıt Tarihi : 3.8.2025 22:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!