Yaşamak...
Ya da yaşamaya çalışmak.
Üzerine gelen duvarlar arasında,
inadına yaşamak.
Ölmemek için, ölüme yürümek.
Korkuları yastık,yalnızlığı yorgan yapıp uyumak.
Kapıların yalanlarla kapandığı bir şehirde,
ellerini uzatmak insanlara.
Dalgaların hırçınca vurduğu kayalara
anlamayacaklarını bile bile,
öğüt vermek.
Ne garip değil mi?
attığın her adımın aleyhine işlediği sokaklarda,
büyümeyi başarmak...
Ne garip değil mi?
Kayıt Tarihi : 18.6.2012 14:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!