(Çok sevdiğim insan Ahmed Arif için)
sarmaktayız bütün evreni
halbuki içimizde çoğalan
soysuzluk abideleri
bizi bilinmeyen denklemlere
sürüklercesine atmaktadır
ama şimdi soylu bir aileden gelen
Ahmed'im,
bize yaşama sevincini veren
can yoldaşım
kalbimin derinliklerinde
bir sen vardın
bir de çınar ağacındaki
soylu yapraklar,
şiirlerini mırıldanıyor
bülbüller
ve sen hiç olmadın
seslerine ses vermedin
bi tek
gözlerinden süzülen
yıldızlar
bana
teselli
olmaktadır
bir de
yaşamıma
anlam
katan
resmin
Kayıt Tarihi : 16.2.2007 18:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (10)