Yaşamadığım bir hayatı gördüm o gün gözlerinde
Ve hiç yaşayamayacaklarımı
Sen
Kız kulesinden salacağa iskele almış bir periydin
Taş üstünde taş kalmadı içimde
Sesimi duyan yok mu diye seslendim
Göçük altındaki umutlarıma
Ölü doğuyordu umut gözlerimize
Belki bi daha hiç asamayacaktım gözlerimi gözlerine
Çığlık çığlığa düştüm denize kaç kez sen görmedin
Artık imdat demeyeceğim acılara
Son kararıma demir attım
Uzaklaşırken kendimden bir adım daha
Biraz daha yaklaşıyorum sonuma
Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak
Olamayacak
Tutamaz artık beni kimse
Acılar yaşamak içindir
Tekrar tekrar seyretmekle değişmez aynı film
Zaman tek başına düzeltemez hiçbir şeyi
Delta gibi kalır tüm acılar
Akıp giden hayat ırmağında
Susmuş
Solmuş
Kurumuş
Yaşamadığım bir hayatı gördüm o gün gözlerinde
Ve hiç yaşayamayacaklarımı
Kayıt Tarihi : 16.9.2008 08:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)