Yüreğimin enkazından
Vagon dolusu özlemler çıkıyordu.
Sevginin karanlık tünelinden…
Bir harabeydi bakışlarım.
Oysa çocukluğum
Bayram şekerlerinin peşine düşmüştü;
Doldurdukça yırtık cebimden dökülüyordu.
İlk sigaram da öksürmüştüm
Ve kulağımı çekecek bir babadan yoksundum.
Hayat perdesiz bir tiyatroydu kaderin oyununda
Herkesin rolü vardı;
İyiye kötüye ödül,
İnsanca yaşayabilmekti.
Kayıt Tarihi : 17.2.2007 13:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!