Yaşama Sanatına Dair

Ne güzeldir hayat
Her yerde ve halde
Canlı olmanın,olabilmenin seyrinde
Yaşayabilme sanatının keyfinde
Ve ayrılıklarda bile,en hazini ölüm olsa bile
Kölelikte,itilmişliklerde ve fukaralıklarda
Mahpusluklarda
Hayata bağlayan, umut dolusu bir el ya da eller vardır,ellerinde

Asırlarca suskundu,dili yüreği
İçinde konuşan bir kalbi
Uzattı ayrılığa, ağlayarak ellerini
Ve kendisiydi aslında verdiği
Bir radyoydu
Çerçevesi tahtadan
Ne gelirse gelsindi,gelirdi Haktan
Asker yolcusuydu oğlu
Ve geleceğe tek umudu
Artık zamana zaman sayan saat
Ya da her an gelebilecek bir mektup
Her an okunabilecek bir dua
Bir sesleniş
Yaşamın, karanlıklara yazdığı
Aydınlık bir rüya
Senindir ya da seninle

İşte ben doğanın hep bu çiçekleri
İçinde kurarım düşlerimi
Gözlerimi kapatırım,yeşillik ve çiçek
Açarım yine onlar
Ve hiç kurumazlar

Söylemek düşünmekten öte
Hiç değilse bir kerede olsa söyle
Ben sizi seviyorum,ama bu sizi ilgilendirmez
Diyebilmek kadar,karşılıksız sevişmek

Bu...
Hayatın,yaşayabilmek sanatının düsturu
Yok olsan, sayılsan bile sevdiğinle
Varolmak yaşayabilmek sevginle
Hakettirmek ve haketmek yaşamayı herşeyinle