Yaşam Yolu Şiiri - Ömür Yılmaz

Ateşler içindeyim
Bazen aşktan
Bazen hastalıktan.
Yanar durur içim.
Kadranı bozulmuş
Bir saat gibiyim
Bir türlü çalışamıyorum.
Tamir desen edemiyorum
Çok yorgunum,
Çok durgunum.
Eskiden korkusuzdum
Şimdi çok korkuyorum.
Kaldırımlar gibi
Çiğneyip duruyorlar sürekli
Dililerde kaldı artık
O cesur yürekli.
Her şey çok bulanık...
Su bulanık,
Etraf bulanık,
İnsanlar bulanık.
Eski netlikler kayıp.
Vefakar,cefakar ademler
Yok!
O mazidekiler nerede?
Gecenin kasveti,
Yalnızlığımın karalığıyla birlikte
Geçinip gidiyoruz işte...
Bir türlü yürümeyi
Öğrenemedik gitti
Şu çetrefilli yaşam yolunda
Hep yuvarlanıp gidiyoruz...
Tümseğiyle,çukuruyla,
Taşıyla,toprağıyla...
Çilesini çeke çeke
Yerlerde sere serpe.