Yağmur öfkeli,
Rüzgar serseri mayın.
Şehir ise başka renk bugün...
Kafa karışık,
Keder sırnaşık,
Çay bile bulaşık buğün.
Birde dalıp gitmeler...
Yaşam ve ölüm pamuk ipliği.!!!
Ölüme dair;
Belki bin yıllık tarif bu ...
Yağmurdan, doludan, kardan,
Karanlık ve aydınlıktan,
Dünyadan, evrenden...
Belkide bir engelli bedenden,
Öbür tarafa zamansız gidenlerden...
Köpeğin havlamasından,
Çocuğun ağlamasından...
İhanetin kendi gölgesinden,
Anlamsız anlamlar çıkarabilen
Çok bilen bir bilmiş,
Yaşam ve ölüm
Pamuk ipliğine bağlıdır demiş.
Ve süregelmiş aynı nakarat.
Devam ekmekte bu tarif ve eskimeyecek gibi...
Baran Aykut
Kayıt Tarihi : 15.6.2023 01:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gazetede köşe yazısı okurken gözüme çarpmış bir bir deyim olan ''Pamuk ipliğine bağlıdır'' cümlesini bende kaleme aldım
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!