Yaşam Suyum Şiiri - Adem Karafilik

umut için çırpınışlar
senin içindir katlanılan onca sıkıntı
senin içindir her gün onlarca kez
ölüp ölüp dirilmelerim
bir tebessümün uğruna
yılanların zehrine
ve moraran soğukluğuna katlanmalarım

umutlarım parçalanıyor
hoyrat bir fettan gülüşünde
direnmelerim tahammülsüz

gizemli zamanın sessiz hallerinde
tökezletilen zaafiyetlerle
feyad-ı figan akıyorum
kök salan intiharlara

boğsa da yaşamıma saplanan sancı
atan kalbimden akan kanımsın
yaşam direncini besleyen nefesim
sevdana sevda ulayamıyorum
tebessümüne tebessüm

tenindeki ipeklik
ruhundaki saflıktır
hayata kök saldıran
intiharlara attığım gururumu yitirişim

katlanmazdım inan zerresine kahredişlerin
sarmazdım engereğin soğuk bedenini
olmasa yaratılmışların en saf duygusu yüreğinde

maskelerle gizlenen
kan kusan sevgimsi sözleri
yüreğime akıtıyorum sabır nağmeleriyle
isyan ediyor
boğuluyor
yok oluyor
ruhum ve bedenim

katlanılmaz acıların sağanağına direniyorum
şemsiyem sen oluyorsun
gündüzümde ve gecemde
sıcacık ellerin yumuşacık tenin
ve okşayan haykırışların
direncimi artırıyor
olumsuzluklara karşı

kaybettiğim benliğimi
ve kişiliğimi veriyor sevgin
güneşi ve gök kuşağını

sevincin sevincim
korkun korkum oluyor
ve sen oluyorsun ufkumda