Yaşam Serüvenim Şiiri - İbrahim Halil Öz ...

YAŞAM SERÜVENİM
Dökülürdü gökten şafak,
Kaybolurdu gecenin karanlığı
İleride belirirdi ufuk
Hep geçen bir gün dahaydı
Pılını pırtını toplayıp her şey gibi
Günlerde avuçlarımdan geçiyordu,
Bense yine her zamanki çaresizliğimle
Yastığıma, bakmayın bana ait iyelik eki kullandığıma
Onu da annem yapmıştı
İşte ona sarılıp hıçkıra hıçkıra düşünürdüm.
Pazendesi çakma çiçeklerin olduğu bir balkonun önünde
Bir geminin gelişini bekleyen bir liman gibi Geleceğine bazen umut ettiğim bazen de umudumu yitirdiğim mor sümbüllü günleri beklerdim.
Kuşlar konardı balkona
Ellerimle uçurmaya çalışıp
Gözlerimle hiçbir yere gitmemeleri için avazımdan çıkıncaya kadar bakardım
Çikolatayı yalnızca sigarada severdim,
Çocukken çok tüketemediğimden mi bilemiyorum,
Bir türlü çikolata krizim tutmuyor, sevemiyordum.
Yalnızca sarma tütünde uyuşan dudaklarıma verdiği değişik aromadan çikolataya bir ilgi beslerdim.
Sokakta oradan buraya sabahtan akşama kadar kan ter içinde koşturan çocukları izlerdim,
Bende koşardım çocukken
Bende kan ter içinde kalırdım
Yalnız benimkisi biraz trajikti,
Koluma taktığım ayakkabı boya çantasıyla karşıda duran rakip bir ayakkabı boyacısıyla ortada aniden beliren takım elbiseli, fiyakalı yakışıklı abinin ayakkabılarını boyamak için ilk önce kim kaparsa yarışından sırılsıklam olurdum.
Öyleydi, Kan ter içinde kalışım,
Sabahın o serin uykusuna yıllarca hep hasret kalmıştım,
Dışarı alışverişe çıkarken bir gün olsun kaygısız, tek bir şey alamamanın verdiği çaresizlikle içimde yıllarca yapmayı heves ettiğim planlar biriktirmiştim.
İyi ya benimkisi de ahmaklık,
Planlar biriktireceğime birazcık para biriktirseydim şimdi hepsini gerçekleştirebilirdim gibi tuzaklı bir düşüncenin hegemonyasıyla balkonda duran yapma çiçeklerden uzaklaşıp kitaplardan karman çorman olmuş odama geçerdim.
Son zamanlarda kitaplarım çok birikmişti,
Aynı hayatım gibi okuduğum çoğu kitabı yarıda bırakıyordum.
Benimde hayatım hep yarım kalmıştı,
Bir de hep geç kalmış olarak tabir ederdim kendimi,
Yaşımda atanamamış,
Yaşında evlenmemiş
Zamanında olması gereken şeylerin olmamasıyla bir çok limana geç kalmıştım.
Kadınlar derdim bu dünyanın gökyüzüne bakış açısıdır.
Nerede mutlu bir kadın varsa dünyanında yüzü mutlu olurdu
Aksi durumdaysa tam tersi gerçekleşirdi,
Hayatımda yalnızca bir kadını sevdim
Bazen üzdüm, bazen sevdim
Onu bile tam yapamamanın verdiği iç çekişle, kendi kendime acırdım.
Değişik bir hale bürünüyordum.
Cebimde iki şeyi hiç eksik etmezdim,
Biri doksan dokuz tanecikten oluşan minicik ebatlardan meydana getirilmiş sıkma tesbihim
Diğeriyse çakmağımdı
Her kafam dolunca ya sabır ya sabır çekerdim,
Canım sıkılınca bir sigara yakar ah ederdim.
Böyleydi namusu kirlenmiş dünyanın koynunda yaşam serüvenim,
Simdiyse sakallarıma yerleşmiş kıranlarla,
Saç köklerimde aynı hayat arkadaşım gibi beni hiç yalnız bırakmayan egzamayla hala gerçekleşmesini beklediğim hayallerimin rüyasında yaşamaktayım.
Sevdiğim kadın ha gitti ha gidecek
Ben bir türlü üzerime yapışmış olan kısmetsizlik büyüsünü bozamamanın öfkesiyle dişlerimi sıkmakla meşgulüm.
Bir sigara daha yakıp uyumaya gidiyorum.
Uyuyabilsem,
Ya da sabah mutlu uyanabilsem
Bütün her şeyi silip atacağım
Ama bir türlü silmeye de kıyamıyorum.