Yaşam Şiiri - Ali Dost Gürgöz

Etrafında ihaneti
Yaşamamış birini ararsan
Boşuna…
Kimi dostunda yanar,
Kimi hayalinde yanılır insan.

Kazdığın kuyuya
Dolar ardında kalan ne varsa.
Dikenli, zehirli,
Kör karanlıktır sanki
Adı yaşam olan bu yolculuk.

Ama ben…
Sadece sana uzattım ellerimi.
Haydi,
Tut.
Tut ki
Acılarım son bulsun.

Cehennemi yaşatan
Benim kendi seçimimdi.
Kabul ettim artık.

Ve anladım ki:
Mevsimler geçse de,
Acıyı unutturmuyor.
Hiçbir rüzgâr,
Hiçbir yağmur,
Hiçbir güneş
Alıp götürmüyor içimdeki yaraları.

Okyanusa kavuşmayan
Bir ırmak gibi…
Bir ömür
Yıldız olup
Kayıp gitti.

2009-Irak