Yaşa Baktım Şiiri - Safa Emre Çetin

Seksen sekizin Ocağı
Karbondioksitli bir göğün altında
Bütün madencileri seveceğime and içerken ıngalarım

Çernobil faciası
Daha adam gibi çay içiremezken millete
Yorgun Cumartesi'nin birinde
İleride çok tekrar edeceğim "bir ben eksiktim" i
Söylemek üzere doğmuşum.

Onumda herkese göre çok zekiymişim.
Matematik baya fenaymış bende
Tâ ki: a artı be nin toplamını sordukları yere kadar.

On beşimde astronotluk merakı sardı
Ay'a çıkacağım, Ay'da merdiven ya..!
Yirmimde dünyayı sen kurtaracaksın deseler
Hiç şaşırmazdım. Tabiki de ben...

Yirmibeşimde birşeylerin ters gittiğini anladım.
Bir baltaya sap olmam gerekti
Arkadaşlarım mühendis doktor oldular.
Ben hâlâ yerimdeyim.

Yıllar hızlı geçti...
Ne hızlı yaşadım, ne de kaplumbağa adımları...
Hayattan çok beklediğim onca şey
Her seferinde adres verip gelmedi ya
Ona yanarım.

Bir fakülte bitirdim o da ite kaka,
Babam olmasa o da olmazdı ya keşke olmasaymış.
Sonra ukalalığıma güldüm hâlâ da gülerim.
Keşke bir ağaç olup insanlığa gölge olabilseydim.
Varsın tanımasınlar cismimi...

Dünyayı kurtaracaktım
Kimden onu da bilmiyorum.
Herkesten eşit kurtarırdım herhalde...

Astronot olup Ay'a çıkacaktım.
Her gece vardiyasına giderken görürüm kendini
Alından alıngan bakar hâlâ bana.
"Aylar oldu gelmedin,, der gibi
Ahmet ağabeynin şarkısıyla...

Otuz dördümdeyim.
Her ayı borçsuz kapatmak,
Ay'a çıkmaktan daha başarılı gibi bence.
Ay yerinde güzel.
Ben de yerde...

10.06.2022