Yaşa bakılmaz Şiiri - Tuncay Akdeniz

Hoş söyle sözünden ibret alsınlar
Sorup öğrenmede yaşa bakılmaz
Bilmesen halim ol adam sansınlar
Doluyu bırakıp boşa bakılmaz

Kainat direksiz baksana arşa
Benim diyen ile çıkılmaz başa
Çivi inat ile çakılmaz taşa
Zamana faydasız işe bakılmaz

Élinkinden senin hayırlı azın
Kışını düşün gelecek yazın
Seninde çorbada olsun bir tuzun
Yetimi doyuran aşa bakılmaz

Sözde doğru isen olmasın pişman
Kaynağı var ise kurumaz çeşmen
İyiden kötüyü ayırır seçmen
Gözler görüyorsa şaşa bakılmaz

Canım kurban olsun kadir bilene
Deli derler alay edip gülene
Ağlar gibi gözlerini silene
Bağrına bastığı taşa bakılmaz

Korudum besledim sor sofrasına
Var devleti oldum boş kasasına
Lokman hekim gibi her yarasına
Kafesinden uçan kuşa bakılmaz

Anladık kötüye savurdun estin
İyinin bağında dalını kestin
Dar günümde beni sormayan dostun
Geniş de gelende hoşa bakılmaz

Tuncayım bilmeden kalbini kırdım
Aklım erdiğince düşündüm durdum
Çıkılmaz yol nedir bilene sordum
İlim aklın yolu başa bakılmaz