Yasa Şiiri - Hüseyin Muşmal

Yasa
Bu hayat, kim bilir kimleri yuttu?
Bu toprak, içinde neler uyuttu?
Sanma ki bu keder, bir seni tuttu,
Ben de en az senin kadar yoruldum.

Ah etme aman hiç, derde tasaya,
Karşı gelinir mi Ulu Yasaya?
Musa gibi sarılıp da asaya,
Firavunluk yapanlara vuruldum.

Kimseyle işim yok, kimseye kastım,
Eledim eleği, ben çoktan astım,
Sanırsın sadece, ‘kendime küstüm’,
Bir barışıp, bin küsene darıldım.

Gezdim nice şehir, nice yurt gördüm,
Çakallaşmış aslan, nice kurt gördüm,
Ne korktum ne de bunu dert gördüm,
Ne hazin ki, bir ceylana serildim.

Eşrefoğlu er kişinin bileği,
Bükülmez ki kırılsa da yüreği,
Bilirsin ki bu devranın gereği,
Diyeceksin, bir ölüp bin dirildim.