Yaş otuz dokuz...
Son durağında bir gençliğin,
başlangıcında bir ihtiyarlık...
İçimde büyümez bir çocukluktur
gülüşümde can bulan
ve gözlerimde
keşkelere kalmış
bir ömrün hüznüdür,
adı gençlik diye doyulmayan...
Yaş otuz dokuz;
yolun yarısında mıyım
yoksa başında mı?
Zira
masumiyetimle
yarışır çocukluğum,
ruhum ki hep aynı yaşta
ve avuçlarımda
geçen bir ömrün
saklı hatıraları...
Düştüğüm ve kalktığım ile
sığınılmış bir otuz dokuz sene,
düne kaldıklarım
ve yarınım ile
ak düşmüş ruhumun
bir ince çizgisinde,
ben yine çocukluğumla
ben yine gençliğimleyim
ve yeni yoldaşım ihtiyarlığın
bir adım yakınında,
bir nefes uzağındayım... K. Adsaz
Kayıt Tarihi : 13.8.2025 01:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!