Yaş on sekiz Şiiri - Hakan Özüçelenk

Sabah sınav var. Gecenin yarısı yıl seksen.
Oda soğuk, battaniyenin üstünde ders kitabım.
Gece sessizliğini raylardan geçen tren bozuyor.
Komşunun duvar saati dört kez çınladı.

İzmir Karşıyaka'sında gençlik yıllarım.
Yarın imtihan var,tam çalışamadım.
Vapurun sesi ta... uzaklardan geliyor.
Şimdi bekçi düdüğü vakit daralıyor.

Karşıyaka rüyalarla uyuyor. Bedenler yarı ölü.
Kimi hayırlı kimi şer düş görüyor.
İçimde korku, kendimden emin değilim.
Sınav iyi geçmez ise belki sınıfta kalırım.

Gençliğim böyle korkularla geçecek galiba.

Üniversite sınavı yaklaştıkça daha bir kötüyüm.
Şimdi baykuş ötüyor,geceye korku saldı.
Birde üvey babam Almanya 'dan gelirse yandım.

Kahvaltı yerine biraz daha ders çalışsam.
Bostanlı'dan Çamlık okul yolu yürümek zor.
Kurbağalar bağırır,balçık çamur.
Otobüs çok dolu olur,yağmur yağıyor.

Yaş on sekiz ,aklımda çıktığım güzel kız.
Vakit nasıl geçiyor,bu nasıl hız.
Saat beş,yatak sıcak, uyku bastırıyor.
Kapanmak üzere göz kapaklarım ağırlaştı.

Yaş on sekiz iken isterdim yaşamı engelsiz.
Aklımın aldığı dersleri çalışmak isterdim.
Matematik sınavında şiir yazmak istiyorum.
Sabah olmasın,imtihan ertelensin.

Teneffüs arası Esin'i görmek isteğim olmasa.
Vallahi okula gitmekten vazgeçeceğim.
Şimdi duvar saati altı kez gonkladı.
Zaman dursun veya kıyamet kopsun.