Yaş Şiiri - Cihan Gürel 2

.
Atadan kalma eski bir deyim.
Dimyat'a pirince giderken,
Evdeki bulgurdan olmak.
Gençlik çağındayım o zamanlar,
Benim anlayabileceğim çağlar değil,
Özlü, sözlü, ağır geldi yollar.
Bir hevestir, aldı başımı telaşe.
Sol elimde yanar durur.
Akşam karanlığında içimi aydınlatır; akşam sefam.
Hatıralarım benzersiz, beni anlatırlar.
Ama gerçekler, tüm çıplaklığıyla ortada.
Beni eski yaşlarıma kavuşma telaşı sardı.
Aklımı yitirdim sandım.
Gençlikten şu ana dek dünyaya kalan,
Huylu, bir o kadar da huysuz, 
Tat bırakan özel anlardı.
Sol yanımda tuttuğum görgün hevesimi,
Yere bıraktığımda ise, eski bir çağ kapandı.
Ardından girilen hiç adil olmayan savaş.
Yerde kaldım direnmek için.
Şu an muharebenin ortasındayım.
Bir yanım, akın akın mücadele anları,
Bir yanım, mutmain çocukluk zamanları.
Benim yaş almaktan kastım,
Yeni olana merak duymamdı.
Her gün buğday ekilirken,
Bana verilen değer,
İleri adım marş oldu.
İnsanlık tarihi hep böyle ilerler.
Sonradan atadan kalma yeni bir söz daha öğrendim;
Böyle gelmiş, böyle gider.
Biraz fazla zorladım sanki,
Soru sorunca...
O zaman da, boşuna kürek çekmem istenirdi benden.
Yeni yaşımızda bize de buna razı olmak kaldı.