Yarıştım Geldim Şiiri - Duran Özaydın

Bir hücreydim, Kâinata yerleştim.
Yel vurdu tozlara, karıştım geldim.
Devran ettim, kendim ile birleştim.
Bütün varlıklarla yarıştım geldim.

Biraz toprak, biraz suya boyandım.
Harman olup cefasına dayandım.
Kızgın bir ateşle hemen uyandım,
Bilinmez bir şekle dönüştüm geldim.

Hava aldım, iklim ile tanıştım.
Yola düştüm, zaman ile yarıştım.
En sonunda bir topluma karıştım.
Vücut evreniyle buluştum geldim.

Bazıları şekil alıp, canlandı.
Bazıları hemen uykuya daldı.
Çok hücreler aynı eksende kaldı.
Güneşin harıyla vuruştum geldim.

Hiç biri de, kıbalından, vermedi.
Şeklin nasıl diye, soran olmadı.
Çok varlıklar, dönüp beni görmedi.
Kendi bedenimle sarıştım geldim.

Bir ana rahminde hayatı buldum.
Vücut gıdasını, rahimde aldım.
Bütün mahlûkatı gümana saldım.
Aklı noksanlarla dalaştım geldim.

Vaktin geldi, yeryüzüne dediler.
Çok canlılar, bir birini yediler.
Bazı yaratıklar, meşk eylediler.
Çaldığım saz ile tanıştım geldim.

Geldim bu cihana, bir mekân buldum.
Her canlılar gibi, Dünyalı oldum.
Turanî Baba’yım, aşk ile doldum.
Cananla kaderi, paylaştım geldim.

08. 01. 2011