Yarış Şiiri - İlker Sevüker

Çok isterdim koşabilmek
Özgürce
Korkmadan
Çekinmeden
Olimpiyat madalyasını almaya koşan bir atlet gibi
İstekle arzuyla
Coşkuyla
Aşkla....
Sonra düşüyor yüzüm
Zaten hiç yalan söyleyememki
Annem kalbinin aynasıdır yüzün derdi
Düşünüyorum düşünüyorum..
O yarışı koşmak istiyorum
O madalyayı kazanmak için
Sana ulaşabilmek için...
Ve birden başlıyor yarış
Dur durak bilmeden koşuyorum
Ardıma bile bakmadan
Karşımda sadece bitiş cizgisi
Aklımda sadece ipi göğüslemek
Geliyorum bitise ama ip yok...
Şaşırıyorum kazandım ben bu yarışı
Hakem uyarıyor ordan
Bu yarış koşuldu evlat birincisi belli