Sonbahar dayanmıştı kapıya
Yağmur gökyüzünden ahenkle inerken dallara
Yaprak sararmaya yüz tutmuş haliyle
Nereye düşüp savrulacağını düşünüyordu.
İnsanlar ıslanıyordu...
Yağmurun şeffaf öpücüğüyle
Şemsiyelerini açanlar, bacaklarının nasıl olduğunu düşünmeden
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta