kör yalnızlığa koymadan
eser ayazında boran fırtına
salkım söğüt dalından
salınan bir sevi askısında
koptu kopacak dalından
su dolu ağzına dek derin
göl içinde seyreden mekeler
uçuşan ördeklerden kara yerin
ömrünüzde kalan lekeler
koptu kopacak güzden serin
alkımında beliren yediveren
yüreğimde dalgalanıyor
yurt alanına seriveren
alkışla algılanıyor
sakladıklarını geriveren
cinleri cirit atıyor
gözlerinde yalnızlığın kiri
içine içine batıyor
yıldızlardan iri
duyulmadık ağrı katıyor
sevinçten ağlayacağım
yetmez mi tutkunluğumuz
ucu uca bağlayacağım
bitecek mi suskunluğumuz
yarına çağlayacağım**********13061016denizli
Kayıt Tarihi : 14.6.2010 00:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!