Hiç bir yolcu dönmemek için çıkmıyor yola.
Her döndüğünde aynı kapıya uzanacak eli.
Hiç bir gelin çıkarmak için takmıyor duğağını.
Hep saçlarında takılı kalacak o çiçekler.
O gelin telleri atılan konfetiler.
Çocukken kumdan kaleleri dalgalar yıksın,
Diye yapmazdık.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
